در میان 3188 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 که در چهار کارآزمایی مهم این دارو به رژیم تیرزپاتید (مونجارو، لیلی) خود پایبند بودند، یک چهارم آنها حداقل 15 درصد از وزن اولیه بدن خود را پس از 40 تا 42 هفته درمان کاهش دادند. و محققان هفت متغیر پایه را پیدا کردند که به طور قابل توجهی با بروز بالاتر این سطح کاهش وزن مرتبط بودند.
نویسندگان می‌گویند: «این یافته‌ها به اطلاع افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کمک می‌کند تا با افزایش ریسک فاکتورهای قلبی متابولیک با تیرزپاتید، به کاهش وزن بیشتری دست یابند.
روش شناسی:
- محققین یک تجزیه و تحلیل پست هوک از داده‌های جمع‌آوری‌شده از مجموع 3188 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 را که به مدت 40 تا 42 هفته به رژیم تیرزپاتید اختصاص داده شده پایبند بوده‌اند، در یکی از چهار کارآزمایی محوری این عامل انجام دادند: SURPASS-1، SURPASS-. 2، SURPASS-3، و SURPASS-4.
- هدف محققان شناسایی پیش‌بینی‌کننده‌های کاهش وزن حداقل 15 درصدی با درمان تیرزپاتید در هر یک از سه دوز آزمایش شده - 5 میلی‌گرم، 10 میلی‌گرم، یا 15 میلی‌گرم - بود که با تزریق زیر جلدی یک‌بار در هفته تجویز می‌شد.
- هر چهار کارآزمایی که داده‌ها را ارائه کردند، درمان همزمان را که باعث کاهش وزن می‌شد، ممنوع کردند، و افرادی که در آنالیز قرار گرفتند هیچ داروی نجاتی برای کنترل قند خون دریافت نکردند.
- معیار اثربخشی اولیه در هر چهار مطالعه، توانایی تیرزپاتید برای بهبود کنترل قند خون (اندازه‌گیری شده با سطح A1c) در مقایسه با دارونما، سماگلوتاید (Ozempic) 1 میلی‌گرم SC یک بار در هفته، انسولین دگلودک (Tresiba، Novo Nordisk)، یا انسولین گلارژین بود. باساگلار، لیلی).
بردن:
- از بین 3188 نفری که به مدت 40 تا 42 هفته به رژیم تیرزپاتید خود پایبند ماندند، 792 نفر (25%) کاهش وزن حداقل 15 درصدی را نسبت به پایه تجربه کردند.
- تجزیه و تحلیل چند متغیره متغیرهای پایه نشان داد که این هفت عامل به طور قابل توجهی با کاهش وزن بیش از 15% مرتبط هستند: دوز تیرزپاتید بالاتر، زن بودن، نژاد سفید یا آسیایی، سن کمتر، تحت درمان با متفورمین، داشتن کنترل بهتر قند خون (بر اساس). روی A1c پایین تر و گلوکز سرم ناشتا پایین تر، و سطح کلسترول لیپوپروتئین غیر چگالی پایین تر.
- در طی پیگیری، دستیابی به حداقل 15 درصد کاهش وزن اولیه بدن به طور قابل توجهی با کاهش بیشتر A1c، سطح گلوکز سرم ناشتا، دور کمر، فشار خون، سطح تری گلیسیرید سرم و سطح سرمی آنزیم کبدی آلانین ترانس آمیناز مرتبط بود. .
در عمل:
این یافته‌ها ممکن است اطلاعات ارزشمندی را برای پزشکان و افراد مبتلا به دیابت نوع 2 در مورد احتمال دستیابی به کاهش وزن قابل توجه با تیرزپاتید فراهم کند، و همچنین به سیگنال‌های بهبود احتمالی در طیف وسیعی از پارامترهای خطر متابولیک قلبی با کاهش وزن ناشی از تیرزپاتید کمک کند. نویسندگان در گزارش خود نتیجه گرفتند.
زمان ارسال: نوامبر-01-2023